Al bijna 3 weken in Spanje

Lieve allemaal,

Ik zit inmiddels 20 dagen in Spanje, en maak van alles mee. De dagen lijken voorbij te vliegen en het rare is dat alles als in een droom voorbij lijkt te gaan. Net als op vakantie, dat je later pas realiseert hoe mooi je vakantie eigenlijk was. Het is nog steeds een raar idee dat ik 1700 km van thuis vandaan ben. Als ik ’s ochtends wakker word, gebeurt het vaak dat ik eerst niet weet waar ik ben. Na 5 seconden herinner ik me dan weer dat ik me in mijn ‘nieuwe’ slaapkamer bevind - in Spanje.

Het leven begint langzaam vorm te krijgen. Ik begin gewend te raken aan mijn nieuwe school en ik begin bijvoorbeeld de eetbare dingen te vinden in de supermarkt. (Een minpunt is dat als ik boodschappen ga doen, ik eerst voorbij de Zara en Mango moet lopen. Dit zijn twee kledingzaken waar ik het aller liefst mijn kleding koop. ) Ik krijg langzaam een groep mensen om me heen waar ik mijn tijd mee doorbreng – wat er voor zorgt dat ik me meer op mijn plaats voel.

Zo heb ik inmiddels ook de andere Erasmus-studenten leren kennen. Veruit het grootste gedeelte komt uit Duitsland. Met hen kan ik het beste opschieten (ik denk door de kleine cultuurverschillen). Ik spreek vooral Duits met hen - wat uiteraard niet slecht is voor mijn Duits, aangezien ik deze taal ook een beetje moet bijhouden voor school. Duisters schijnen overigens helemaal dol te zijn op het Nederlandse accent – daarom zijn Linda de Mol, Sylvie van der Vaart en Rudy Carrell ook zo populair bij onze oosterburen. Voor hen klinkt ons Duits ontzettend vriendelijk (een beetje als Vlaams voor Nederlanders klinkt), en de Duitse studenten luisteren dan ook vaak gefascineerd naar mijn uitspraak. Het Spaans gaat nog wel een beetje moeizaam. Ik begrijp mensen meestal goed maar terugspreken is toch een ander verhaal. Erasmus-studenten proberen onderling wel Spaans te spreken, maar je voelt je behoorlijk opgelaten als je niets terug kan zeggen. Het is dan ook moeilijk om goed in de groep te integreren, en je ziet dat de mensen met de beste Spaanse spraakvaardigheid dit het makkelijkst kunnen.
Zoals het een echte Erasmusgroep dat betaamd wordt er elke avond wel een soort van feestje gegeven. Dit is een meestal een hele sociale bezigheid bij iemand thuis of in een bar waar iedereen tot in de late uurtjes met elkaar ouwehoert. Vaak gecombineerd met een muziekje en de lokale drank: Sidra – die op een ontzettend vreemde wijze moet worden ingeschonken. Namelijk; de fles met een totaal gestrekte arm boven je hoofd, en een totaal gestrekte arm naar beneden waar je het glas mee moet vasthouden. De echte professionals kijken dan ook nog recht voor zich uit, en schenken op gevoel. Je begrijpt dat bij ons de nodige drank op de vloer beland.

Verder zijn Els en ik mee geweest met een studentenreis hier in de omgeving. We hebben Covadonga bekeken – wat beroemd is omdat hier in een heel ver verleden de Moslims zijn verslagen door de Spanjaarden. Verder hebben we veel van de omgeving gezien waar ik mijn hart toch wel langzaam aan verlies. De natuur is hier erg groen, bergachtig en de kusten zijn erg ruig.

Helaas kan ik geen foto’s meer plaatsten op deze site. Daarom moet ik jullie toch verwijzen naar een nieuwe pagina die ik heb aangemaakt en waar ik mijn leukste foto’s op zal plaatsen. Namelijk: http://www.mijnalbum.nl/Album=PAUSRVMC . Als je deze link opzoekt/aanklikt kom je als het goed is op mijn site met o.a. foto’s van mijn trip en de omgeving. Ik zal hier in de loop van de tijd ook nieuwe foto’s op plaatsen dus blijf het volgen.

Nogmaals iedereen bedankt voor alle berichtjes. Ik kan niet iedereen persoonlijk bedanken dus moet ik het toch maar weer via deze weg doen. Ik waardeer de betrokkenheid erg! Leuk dat mijn familie ook langzaam mijn site ontdenkt mede door de goede sponsoring van mijn moeder. Heel erg bedankt allemaal!

Un Salodo vanuit het verre zuiden!

Femke